ما هم دلمون تنگ میشه..

ما هم دلمون تنگ میشه، انقدر تنگ میشه که انگار دلتنگی چنگالاشُ فرو میکنه تو قلبمون، تو سرمون، سرمون سنگین میشه، داغ میشه، انقدر داغ میشه و توش خاطره ها می چرخن و می چرخن و روی طنابِ مغزمون که عکسای نگرفته ـمونُ آویزون کردیم راه میرن که از چشمامون آب میاد. از گوشه ی چشممون آب میاد و صورتمون خیس میشه. ما هم دلمون تنگ میشه، انقدر عمیق تنگ میشه که به این فکر می کنیم که کاش هیچوقت اتفاق نیوفتاده بودن، ولی سرمون داغه، سرد که بشه می فهمیم بهترین لحظه های عمرمون بودن. ما دلمون تنگ میشه، برای همه چی تنگ میشه، برای خنده هاشون تنگ میشه، برای اخماشون تنگ میشه، برای صداشون تنگ میشه. ما ها دیگه حتا منتظر هم نیستیم. قرار نیست اتفاقی بیوفته، میدونیم خبری نمیشه، می دونیم دیگه آخرشه.. ما هم دلمون تنگ شده، ما چندین ماهه که نمیخوایم اینجا باشیم، ما چندین ماهه که یک لحظه هم دلمون نمیخواسته اینجا باشیم.. یک لحظه هم دقیقن جایی نبودیم که دلمون میخواسته. ما چندین ماهه میخوایم بریم، فاصله مون خیلی کوتاهه ولی مانع هامون خیلی بیشتر ازین حرفاست، اوضاع سخت تر ازین حرفاست. ولی هنوزم دلمون تنگ میشه.. "ما ها هم" دلمون تنگ میشه.. اگر چه به نظر نمیاد..